Η Αιθιοπία είναι μια χώρα συνθέσεων αλλά και μεγάλων αντιθέσεων. Το παλιό και το νέο, η ζωή στην πόλη και την επαρχία, ο σύγχρονος τρόπος ζωής και οι αρχαίες παραδόσεις. Σε αυτό το περιβάλλον αναπτύσσεται και η ιστορία του 10χρονου Ασαλιφ ή Άμπι όπως τον αποκαλεί η μητέρα του, που ταλαντεύεται και ψάχνει την ισορροπία ανάμεσα στους διαφορετικούς κόσμους.

Το σπίτι του είναι ένα μικρό καλύβι περιτριγυρισμένο από ένα ημιτελές συγκρότημα πολυκατοικιών – το μεγαλύτερο στην Ανατολική Αφρική – σε μια περιοχή που ήταν αγροτική για περισσότερα από 1000 χρόνια. Ο Ασαλιφ και η μητέρα του εκτοπίστηκαν για πρώτη φορά από τους μεγαλοεργολάβους πριν από ένα χρόνο και πλέον ζουν σε συνεχή αβεβαιότητα για το πότε θα δεχτούν την επόμενη επίθεση.

Ενώ βλέπουν τα νέα κτίσματα να ορθώνονται μπροστά τους, τούς υπενθυμίζεται σταθερά και με διάφορους τρόπους, ότι το όνειρο της χώρας για “ανάπτυξη” δεν φαίνεται να τους συμπεριλαμβάνει.

Αλλά ο Ασαλιφ θέλει κι εκείνος ένα κομμάτι σύγχρονης ζωής. Μια πάλη που απαιτεί θάρρος, οπότε υιοθετεί την περσόνα με την οποία ταυτίζονται κατ’εξοχήν οι Αιθίοπες, το λιοντάρι. Ικανότερο από την ύαινα, σοφότερο από τον ελέφαντα, ισχυρότερο από το γορίλα, το λιοντάρι (“anbessa” στα αμχαρικά) είναι το απόλυτο σύμβολο κυριαρχίας στην άγρια φύση.

Σαν λιοντάρι λοιπόν, ο Ασαλιφ παίρνει θάρρος και πιστη για την διεκδίκηση μιας θέσης στον κόσμο αυτό που αλλάζει ραγδαία γύρω του, πλέκοντας ιστορίες με κύρια αναφορά στην πάλη του καλού με το κακό. Σε ρόλο παρατηρητή, το ντοκιμαντέρ ακολουθεί τον Ασαλιφ για δύο χρόνια κομβικής σημασίας, ενώ εκείνος παλεύει να φτιάξει ένα μέρος που να το λέει “σπίτι”.

Ο πατέρας του, που η γειτονιά δεν έχει σε ψηλή εκτίμηση, έχει φύγει, και ο Ασαλιφ νιώθει πως πρέπει εκείνος να προστατεύει τη μητέρα του, να νοιάζεται για τις ανησυχίες της και να αλλάξει τη ζωή της προς το καλύτερο.

Όταν δεν είναι στο σχολείο, ψάχνει μές στα απορρίματα των οικοδομών και συχνά φτιάχνει κάτι μικρό και χρήσιμο για τη μητέρα του, όπως ένα φακό. Άλλες φορές πάλι ξεφυλλίζει παλιά περιοδικά που τον ταξιδεύουν σε μακρινές χώρες. Τα σκουπίδια των οικοδομών είναι ο θησαυρός του Ασαλιφ, ώσπου και αυτά πλέον απειλούνται, όταν γίνονται αντικείμενο της εργασίας των συνεργείων καθαριότητας.

Ο Ασαλιφ είναι ανεξάρτητος αλλά αναζητεί την αναγνώριση και την αποδοχή. Προσπαθεί να αναπτύξει σχέσεις με τα παιδιά της αλάνας στα ανατολικά της περιοχής, αλλά και με τα προνομιούχα παιδιά των πολυκατοικιών στα δυτικά. Αλλά το αδιέξοδο της ασυμβατότητας με τις δύο κοινότητες, τον οδηγεί στην σκληρή διαπίστωση πως η εμπνευσμένη, φανταστική περσόνα που έχει πλάσει δεν μπορεί να ενταχτεί σε κανέναν από τους δύο αυτούς κόσμους.

Παρά τις αντίξοες συνθήκες πάντως, η ταινία φωτίζεται από την αθωότητα και την αγάπη μεταξύ του νεαρού λιονταριού και της μητέρας του, όπως και από τη σοφία και την παράδοση, που βλέπουμε να μεταφέρονται ζωντανές μέσα από τις ιστορίες που ακούμε σε πρώτο χρόνο.

Σκηνοθεσία: Mo Scarpelli

Βραβεία:

• Jury Special Mention for Best Documentary at  Durban International Film Festival
• El Mirador Award for Best Documentary Feature at MiradasDoc 
• Best Cinematography at Sole Luna Doc Fest
• MountainFilm Telluride
  * Best Director Award
  * Honorable Mention for Best Documentary Feature
• Nominated for Glashütte Documentary Award Berlin IFF
• ECFA Award for Best Documentary at Olympia Intl Film Festival for Children & Youth
• Jury Honorary Mention for Best Documentary Feature at RiverRun Intl Film Festival 
• SIMA – Social Impact Awards 2020 for the Best Cinematography